konta przeksięgowania różnic kursowych nie zostały prawidłowo zdefiniowane

Co prawda polska ustawa nie uwzględnia różnic kursowych, jako należących do kosztów finansowania dłużnego, tak jasno jak czyni to Dyrektywa, jednakże ich ścisłe powiązanie z finansowaniem powoduje, że ciężko będzie zakwestionować to, iż mieszczą się one w pojęciu „wszelkiego rodzaju kosztów” związanych z uzyskaniem 1. Istota różnic kursowych Ustawa o rachunkowości w nieznacznym stopniu reguluje zagadnienie róż-nic kursowych. Nie zostały w niej zawarte żadne legalne definicje związane z powstawaniem różnic kursowych. Przy dokonywaniu wyceny i ujmowaniu transakcji w walutach obcych takie niesprecyzowanie tematu skutkuje proble- Jeśli chcesz poszerzyć swoją wiedzę na temat różnic kursowych i nauczyć się, jak prawidłowo je zaksięgować, warto skorzystać z polecanych kursów. Kurs Podstawy księgowości dla przedsiębiorców to doskonałe źródło wiedzy dla osób, które chcą nauczyć się podstaw księgowości oraz zrozumieć, jak zaksięgować różnice Jak widać, rozporządzenie w sprawie PKPiR nie zawiera regulacji odnoszących się wprost do sposobu dokumentowania i ewidencjonowania różnic kursowych. Stosując się do ogólnych reguł dotyczących ewidencjonowania zdarzeń w podatkowej księdze należy przyjąć, że różnice kursowe powinny zostać udokumentowane odrębnymi dowodami Transfer płatniczy. Transfer między kontami rozliczeniowymi w programie księgowym online mKsiegowa.pl powinien być realizowany poprzez konto Środki pieniężne w drodze za pomocą operacji: Wypłata na konto Środki pieniężne w drodze. Wpłata z konta Środki pieniężne w drodze. W uzasadnionych przypadkach możliwy jest bezpośredni nonton film bisma sang juara full movie lk21. Artykuły: Zobowiązania podatkowe, czyli jak płacić podatki Pytanie podatnika: Wnioskodawca realizuje transakcje gospodarcze z podmiotami zagranicznymi. Transakcje te są wyceniane w walucie obcej. Zapłata za transakcje następuje przez walutowy rachunek bankowy. Spółka przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla ww. operacji walutowych stosuje faktyczne kursy bankowe z danego dnia. Czy, w opisanej sytuacji, Wnioskodawca może stosować kurs średni Narodowego Banku Polskiego? INTERPRETACJA INDYWIDUALNANa podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania podatkowych różnic kursowych - jest dniu 2 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania podatkowych różnic przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:Wnioskodawca realizuje transakcje gospodarcze z podmiotami zagranicznymi. Transakcje te (sprzedaż i zakup towarów i usług) są wyceniane w walucie obcej. Zapłata za te transakcje następuje przez walutowy rachunek bankowy przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla ww. operacji walutowych dokonywanych przez rachunek bankowy (zapłat „dla” dostawców i „od” odbiorców) stosuje faktyczne kursy bankowe z danego zaznacza, że uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu jest dla niej chciałaby, ze względu na swoją politykę finansową, przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla operacji walutowych dokonywanych przez rachunek bankowy stosować kurs średni Narodowego Banku Polskiego z danego związku z powyższym zadano następujące pytanie:Czy, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, Spółka może stosować kurs średni Narodowego Banku Polskiego?Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on miał prawo stosowania (od 1 stycznia 2010 r.) przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla operacji walutowych dokonywanych przez rachunek bankowy kursów średnich Narodowego Banku Polskiego z danego dnia, ponieważ ustawa dopuszcza taką świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami), przychodami - z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 - są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice myśl art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia dnia 1 stycznia 2007 r. - zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ww. ustawy - podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:1. art. 15a, albo 2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich treści przedmiotowego wniosku - w szczególności wskazanych przepisów prawa podatkowego mających być przedmiotem interpretacji indywidualnej - wynika, że Wnioskodawca przyjął metodę rozliczania różnic kursowych opartą na ustawie podatkowej, tj. wskazaną w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i do art. 15a ust. 2 tej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, 2. ponies... DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU JEST BEZPŁATNYWYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE. Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego. REJESTRACJA dla nowych użytkowników LOGOWANIE dla użytkowników DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do: ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza) narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach kalkulatorów i baz danych działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą Czas rejestracji - ok. 1 min Uwaga Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem » Ostatnie artykuły z tego działu Od 1 lipca skarbówka otrzyma wgląd w rachunki osób fizycznychJak zapłacić podatki z rocznej deklaracjiNSA: Odpowiedzialność spadkobierców za zobowiązania ustalone po śmierci spadkodawcyNSA: Wynagrodzenie doradcy podatkowego jako tymczasowego pełnomocnika szczególnegoNSA: Przepisy prawa podatkowego należą do kategorii przepisów prawa administracyjnegoNSA: Schematy podatkowe jako przedmiot wniosku o wydanie interpretacjiNSA: Odpowiedzialność członka zarządu za podatek VAT na wystawionej fakturzeSkuteczność egzekucji zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznychNSA i interpretacje podatkowe: To organ a nie podatnik powinien udzielać odpowiedzi na pytaniaMF: Zasady wysyłki pomocy humanitarnej na UkrainęWszystkie artykuły z tego działu » Wyrokiem z dnia 3 lutego 2011 (IIFSK 1682/09) NSA nareszcie rozwiał długotrwałe wątpliwości i spory na temat rozliczania różnic kursowych przy płatności za zobowiązania za pomocą środków pieniężnych zgromadzonych na koncie walutowym. Sytuacja taka powstaje wówczas gdy podatnik zarówno sprzedaje jak i kupuje towary lub usługi w walucie obcej i transakcje powyższe rozlicza za pomocą własnego konta walutowego. Dochodzi wówczas do sytuacji, w której wpłata należności podatnika zostaje dokonana na jego konto walutowe, a płatności za zobowiązania są finansowane ze zgromadzonych tam środków. Jest to oczywiście rozwiązanie wygodne dla przedsiębiorcy i wydaje się być jak najbardziej naturalne w przedstawionym stanie rzeczy. Jednak rodzi szereg wątpliwości przy ustalaniu różnic kursowych. Zgodnie z ust. 2 ustawy CIT różnice kursowe powstają gdy: -wartość przychodu należnego wyrażona w walucie obcej po przeliczeniu na złote wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa (dodatnie różnice kursowe) lub wyższa (ujemne różnice kursowe)od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania. przeliczonej wg faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, - wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa (dodatnie różnice kursowe) lub niższa (ujemne różnice kursowe) od wartości tego kosztu w dniu jego zapłaty. przeliczonej wg faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, Cały problem rozbija się o definicję pojęcia "faktycznie zastosowany kurs", gdyż w przypadku operacji na koncie walutowym taki kurs nie jest w żadnym momencie stosowany przez bank - bank bowiem tej operacji w ogóle nie przelicza, gdyż jest w jednej walucie. Wielu podatników podnosiło kwestię, iż w w/w sytuacji kurs faktyczny jest niemożliwy do ustalenia, a zatem należy stosować regulacje ustawy CIT w myśl którego jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Inne stanowisko prezentowały niejednokrotnie organa skarbowe: interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach, wyrok WSA w Gliwicach uważając, że: " przy operacjach bankowych w celu ustalenia różnic kursowych dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, a więc kursie faktycznie zastosowanym." Sprawę ostatecznie rozstrzygnął NSA w w/w wyroku pisząc: "zaproponowana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (s. 11 uzasadnienia wyroku) wykładnia, według której "w sytuacjach, w których przepisy odwołują się do faktycznie zastosowanego kursu średniego przy obliczaniu różnic kursowych, ustawodawca przewidując w art. 15a ust. 4 przypadki, w których nie będzie możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, wskazuje, że dopiero wówczas przyjmuje się średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski", trudna jest do zastosowania w praktyce, skoro jednocześnie Sąd ten kurs faktycznie zastosowany odnosi do kursu tylko ogłoszonego przez bank podatnika. Wypada więc podzielić zastrzeżenia, że przyjęcie takiej wykładni niczego w istocie nie wyjaśnia, gdyż nadal nie wiadomo, jaki kurs należy zastosować – średni, czy też zakupu lub sprzedaży, i dlaczego, skoro żadnego zakupu ani żadnej sprzedaży waluty w rzeczywistości nie przeprowadzono." oraz " Uznanie możliwości stosowania przez podatnika nie tylko tego kursu waluty, który w rzeczywistości posłużył do przewalutowania, ale także kursu generalnie stosowanego przez bank, w którym podatnik ma rachunek walutowy, ale nie zastosowanego w konkretnej transakcji walutowej z podatnikiem z tego powodu, że do takiej transakcji w ogóle nie doszło, trudne jest do zaakceptowania. Oprócz rzucającej się w oczy sztuczności i nielogiczności takiej koncepcji niełatwo ją pogodzić z przedstawioną systematyką ustawy podatkowej. Z tych też względów nie sposób przyjąć, że stosowanie średniego kursu NBP do określania wartości różnic kursowych w istocie jest ograniczone do stosunkowo wyjątkowych w obrocie gospodarczym przypadków, kiedy bank prowadzący rachunek walutowy podatnika nie ogłasza kursu złotego, a więc do przypadków, gdy rachunek ten prowadzony jest w banku zagranicznym." Ten wyrok powinien zatem definitywnie zakończyć wszelkie spory wokół kwestii wyceny różnic kursowych od operacji za pośrednictwem konta walutowego. Bardzo ważne jest prawidłowe dokonywanie rozliczania różnic kursowych. Błędy w tym zakresie mogą spowodować nieprawidłowe obliczenie wysokości podstawy opodatkowania, narażając podatnika na niemiłe konsekwencje wynikające z kodeksu karnego skarbowego. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej różnice kursowe mogą zwiększać przychody jako dodatnie różnice kursowe lub też koszty uzyskania przychodów jako różnice kursowe ujemne. Należy zaznaczyć, iż jeśli przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, do rozliczenia przyjąć należy kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski (NBP) z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Trzeba jednak pamiętać, iż jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5 proc. wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs, opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Możliwe dwie metody Od stycznia 2007 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono możliwość wyboru metody rozliczania różnic kursowych. Mogą być to zasady wynikające z zasad rachunkowości, określone w art. 9b ustawy CIT lub też regulacji podatkowych zawartych w art. 15a omawianej ustawy. Z treści art. 9a wynika, iż podatnicy mogą ustalać różnice kursowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości pod warunkiem, że sporządzane przez nich sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. Zgodnie z zasadą podatnicy, którzy wybrali metodę rachunkowości, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany. Aby skorzystać z tej formy rozliczania różnic kursowych, konieczne jest zawiadomienie w ciągu miesiąca naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody. Wymagane jest także jej nieprzerwane stosowanie przez okres nie krótszy niż trzy lata. Należy zaznaczyć, iż dalsze stosowanie tej metody nie wymaga składania kolejnego zawiadomienia aż do czasu chęci rezygnacji i powrotu do metody podatkowej. Wybór nie dla każdego Trzeba wskazać, że w sytuacji gdy przedsiębiorca nie prowadzi ksiąg rachunkowych, ale inne ewidencje księgowe, do których można zaliczyć podatkową księgę przychodów i rozchodów, różnice kursowe powinny być przez niego rozliczane w oparciu o zasady podatkowe. Zgodnie z nimi, ujemne różnice kursowe powstają w sytuacji, gdy wartość: • przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, lub • poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, • otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Różnice kursowe dodatnie powstają natomiast w sytuacji, gdy wartość: • przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, lub • poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, lub • otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Należy zaznaczyć, iż w przypadkach gdy przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Na zakończenie warto jeszcze zaznaczyć, iż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury, natomiast dzień zapłaty to dzień uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym także w wyniku potrącenia wierzytelności. JAK UJĄĆ KOSZTY W WALUTACH OBCYCH PRZY IMPORCIE Przy imporcie, gdy wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, powstaną dodatnie różnice kursowe, a gdy wartość poniesionego kosztu będzie niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, ujemne różnice kursowe. Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie nie krótszym niż trzy lata podatkowe sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. W przypadku wyboru metody rozliczania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody - postanowienie naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim z 9 września 2007 r., sygn. PD-G/415-20/07. WAŻNE Koszty poniesione w walutach obcych, co do zasady, należy przeliczać na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Istotny jest fakt, iż wynik takiego przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dokumentu księgowego KRZYSZTOF KOŚLICKI @ PODSTAWA PRAWNA • Art. 9b i 15a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.). 15. 03. 2018 | Marzena Walkiewicz Zgodnie z obowiązującym polskim prawem bilansowym, księgi rachunkowe prowadzi się w walucie polskiej. W skutek czego koniecznym jest przeliczanie zawieranych transakcji, które zostały wyrażone w walutach obcych na walutę polską. Przedsiębiorcy ostatnimi czasy bardzo często nawiązują kontakty z zagranicznymi kontrahentami otrzymując przy tym faktury w walucie obcej. Jednostka prowadząca księgi rachunkowe dokonując rozliczeń w walutach obcych powinna zastosować jeden z dwóch kursów walut, które zostały przyjęte przez ustawę o rachunkowości w myśl której zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 2 wszystkie operacje gospodarcze wyrażone w walucie obcej nakazuje przeliczać po kursie: 1) faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji – w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań; 2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten dzień – w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji. Kurs faktycznie zastosowany występuje w sytuacji, kiedy istnieje możliwość jego ustalenia, przykładowo – jest to kurs banku czy kantoru walutowego. Średni kurs ogłoszony przez NBP z dnia poprzedzającego dzień przeprowadzenia transakcji najczęściej używamy w przypadku, gdy przeliczamy kwotę z faktury, lub nie jesteśmy w stanie ustalić faktycznie zastosowanego kursu. Standardem jest, że poszczególne etapy danej transakcji odbywają się w różnych dniach. Biorąc pod uwagę transakcje zakupu czy sprzedaży danej usługi lub towaru rzadkością jest wystawienie faktury i otrzymania zapłaty za daną fakturę tego samego dnia. W związku z faktem, że kursy te zmieniają się właściwie każdego dnia, kwoty wyliczane na ich podstawie w poszczególnych datach będą się różnić. Te różnice między kwotami to właśnie różnice kursowe. Poprawne wyliczenie różnic kursowych jest niezwykle istotne, ponieważ mają one wpływ na podatek dochodowy. Czym jest kurs faktycznie zastosowany? Ustawodawca nie sprecyzował znaczenia „kursu faktycznie zastosowanego”, natomiast wszelkie wątpliwości rozwiał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywididualnej z 7 sierpnia 201Konto 201 - Rozrachunki z dostawcami (Pasywne) 2015 r., (sygn. akt. IPPB1/4511-664/15-4/ES). Zgodnie z powyższą interpretacją, w przypadku zapłaty zobowiązań lub otrzymywania należności kurs faktycznie zastosowany to taki, który został rzeczywiście użyty, gdy doszło do kupna lub sprzedaży waluty po określonym kursie lub gdy dochodzi do przewalutowania tych środków. Natomiast jeśli przy regulowaniu zobowiązań bądź otrzymaniu należności nie zachodzą ww. okoliczności, to dla celów ustalenia różnic kursowych należy stosować kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zrealizowania lub otrzymania zapłaty. Przykład 1. 13 marca 2018 r. spółka wystawiła zagranicznemu kontrahentowi fakturę za sprzedaż towarów na kwotę 15 000 euro. 17 marca 2018 r. na rachunek spółki prowadzony w euro wpłynęła zaplata w pełnej kwocie. Jaki kurs powinniśmy zastosować? Z racji tego, iż nie dojdzie w tym przypadku do faktycznego zakupu waluty, do przeliczenia i zaewidencjonowania zapłaty spółka powinna zastosować kurs średni NBP z dnia 16 marca 2018 r., a nie kurs banku, który obsługuje rachunek. Przykład 2. 11 stycznia 20xx r. spółka wystawiła zagranicznemu kontrahentowi fakturę za sprzedaż towarów na kwotę 8 000 euro. 17 stycznia 20xx r. na rachunek spółki prowadzony w złotych wpłynęła zaplata w pełnej kwocie. Jaki kurs powinniśmy zastosować? W tym przypadku spółka zastosuje do przeliczenia i zaewidencjonowania zapłaty kurs faktycznie zastosowany, czyli tzn. kurs ustalony przez bank, po którym przeliczył on kwotę 8 000 euro na złote. Aspekt podatkowy różnic kursowych Przepisy podatkowe regulują kwestię ustalania dodatnich i ujemnych różnic kursowych, w tym powstałych przy zapłacie zobowiązania w walucie obcej zgodnie z art. 15a ustawy o CIT i art. 24c ustawy o PIT. Powstałe różnice kursowe zwiększają przychody – jako dodatnie różnice kursowe, albo koszty uzyskania przychodów – jako ujemne różnice kursowe. Różnice kursowe dla celów podatkowych powstają między innymi: a) jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP: dodatnia różnica – jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, ujemna różnica – jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia; b) jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu: dodatnia różnica – jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty albo innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, ujemna różnica – jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty albo innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Przykład 3. W marcu 2018 r. jednostka zakupiła od kontrahenta zagranicznego towar. Wraz z towarem otrzymała fakturę wystawioną 10 marca 2018 r. na kwotę 45 000 EUR. Zakup wyceniła po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień przeprowadzenia transakcji tj. 9 marca, który wynosił 4,1989 PLN/EUR. Zapłaty dokonała 14 marca 2017 r. Rozchód waluty wyceniono po kursie 4,2097 PLN/EUR. Dla rozchodu walut z rachunku walutowego stosuje się kurs średnioważony, który wynosił 4,15 PLN/EUR. 1) Ustalenie wartości zobowiązania: 45 000 EUR x 4,1989 PLN/EUR = 188 950,50 PLN. 2) Zapłata w rachunku walutowym 14 marca 2018 r. (wycena według kursu z 13 maja): 45 000 EUR x 4,2097 PLN/EUR = 189 436,5 PLN. 3) Ustalenie różnic kursowych od zapłaconych zobowiązań: 45 000 EUR x (4,1989 – 4,2097) PLN/EUR = -486 PLN (koszty finansowe) Powstały ujemne różnice kursowe, bowiem zapłaciliśmy więcej pieniędzy aniżeli wynosiła wartość zobowiązania. 4) Ustalenie różnic na rozchodzie z konta walutowego: 45 000 EUR x (4,15 – 4,2097) PLN/EUR = 2 686,5 PLN (przychody finansowe). Wyliczone różnice kursowe ewidencjonujemy: 1) Dodatnie różnice kursowe na kwotę 2 686,5 PLN Strona WN 750Konto 750 - Przychody finansowe (Przychodowe) 750 Przychody finansowe kwota 2 686,5 zł Strona MA 130Konto 130 - Rachunek bieżący (Aktywne) 130 Rachunek bieżący kwota 2 686,5 zł 2) Ujemne różnice kursowe na kwotę 486 PLN Strona WN 130Konto 130 - Rachunek bieżący (Aktywne) 130 Rachunek bieżący kwota 486 zł Strona MA 751Konto 751 - Koszty finansowe (Kosztowe) 751 Koszty finansowe kwota 486 zł Przy ostatnich istotnych wahaniach kursów walut, konieczność uwzględnia różnic kursowych w wyniku podatkowym może przyprawić o zawrót głowy, jeśli kurs w dniu zaciągnięcia kredytu był wyższy niż na moment jego spłaty. Warto zatem każdorazowo upewnić się, czy przy w takiej sytuacji faktycznie dochodzi do podatkowej realizacji FX. Podatkowe różnice kursowe powstają w momencie spłaty kredytu/ pożyczki w jakiejkolwiek formie – poprzez faktyczne przekazanie gotówki, ale też w ramach umowy potrącenia z inną wierzytelnością – chodzi o faktyczne uregulowanie zadłużenia. Żeby doszło jednak do realizacji podatkowych różnic kursowych muszą być spełnione wszystkie warunki określone w przepisach (art. 15a ustawy o CIT). Organy podatkowe interpretują bowiem te regulacje bardzo dosłownie. Zatem: Finansowanie musi być udzielone w walucie obcej, Finansowanie musi być spłacone w walucie obcej, W dniu udzielenia finansowania kurs złotego w stosunku do waluty obcej musi być inny niż na dzień spłaty. O ile w momencie spłaty nie mamy wpływu na warunek pierwszy (udzielenie finansowania w obcej walucie), ani też na ostatni (kurs złotego w stosunku do waluty obcej), to pytanie, czy pożyczkodawca nie zgodziłby się na zmianę waluty spłacanego finansowania. Przewalutowanie, w świetle ugruntowanego od dłuższego czasu stanowiska organów podatkowych, nie wywołuje żadnych skutków podatkowych. Zaś spłata kredytu złotówkowego, zaciągniętego w innej walucie, zgodnie z tą logiką, nie spowoduje realizacji FX dla celów podatkowych. Można się również zastanowić, czy nie pójść krok dalej i nie pokusić się o spłatę kredytu powiedzmy dolarowego w złotówkach – bez wcześniejszego przewalutowania. Wymiana przez bank złotówek na dolary potrzebne do spłaty zadłużenia będzie kosztować, ale trudno wyobrazić sobie spread banku na poziomie 19% (zestawiając go z potencjalnym podatkiem na różnicy kursowej). To rozwiązanie jest mniej oczywiste w kontekście brzmienia przepisów niż opisane powyżej, zatem warto raczej zadbać o zabezpieczenie w formie interpretacji podatkowej – należy spodziewać się pozytywnego rozstrzygnięcia. Źródło: art. 15a ustawy o CIT Interesuje Cię ten temat ? Skontaktuj się z autorem artykułu.

konta przeksięgowania różnic kursowych nie zostały prawidłowo zdefiniowane